Druženje dece sa vršnjacima ima značajno mesto u svim fazama socijalizacije. Generacijska pripadnost dece gde dolaze do izražaja zajedničke aktivnosti i interesovanja kroz formalne i neformalne grupe. Formalne grupe čine grupe u vrtiću, predškolskoj ustanovi, odeljenje u školi. Neformalne grupe kao deca iz komšiluka. Sve to ima jak uticaj na formiranje i ispoljavanje stavova, socijalnih vrednosti i na sticanje određenih iskustava.
U detinjstvu druženjem sa drugom decom kroz igru odvija se međusobno upoznavanje, zajednička aktivnost i saradnja i afirmišu se osobine koje podstiču grupne odnose i grupnu pripadnost. Potreba da bude prihvaćen od druge dece razvija kod deteta osećanje sigurnosti i samostalnosti, sposobnost komunikacije i težnju za prijateljstvom i popularnošću.
Vršnjački odnosi, a naročito dečija prijateljstva su značajni činioci u razvoju socijalne, kognitivne i socijalne kompetentnosti.